ಸಲುಗೆ ಸಲುಗೆ, ಸ್ನೇಹ ಸಲುಗೆ, ಒಲವ ಕಡೆಗೆ ನೆಡೆವ ಘಳಿಗೆ
ಎದೆಯೊಳಗೊಂದು ಮೌನ, ಬಿಡದೇ ಕಾಡೊ ಗಾನ
ಪುಲಕಗಳಲ್ಲೇ ಸ್ನಾನ, ನೆನಪುಗಳಲ್ಲೇ ಧ್ಯಾನ
ಮನಸ್ಸು ಬೇಕಂತ ಜಾರಿ, ಹೃದಯ ಇನ್ನೆಲ್ಲೊ ಹಾರಿ
ಆಹಾ ಮೊದಮೊದಲ ಸಾರಿ, ಈ ಅಚ್ಚರಿ..
ಸೂಚನೇನೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ನನಗಂತೂ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಸೋಜಿಗ ನೆಡೆದಿತ್ತು
ಒಲವಿದು ಶುರುವಾಯ್ತು, ದಿನಚರಿ ಬದಲಾಯ್ತು
ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷ ಎಣಿಸಿ ಬದುಕೋದು, ಪರದೇಸಿಯಂತೆ ಅಲೆಯೋದು
ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಹೇಳೊದು ಕಾಣೆ, ನನ್ನಾಣೆ ..
ಯಾರೊ ನಂಗೆ ಕೇಳಿದರು ದಾರಿನಾ, ನಾನೆ ಕಳೆದು ಹೋಗಿರುವೆ ಅಂದೆನಾ
ಎಡವಿದ ಕಲ್ಲಿನಲು ಅವಳನೆ ಕಾಣುವೆ ನಾ
ಹೋರಾಡಿ ಅಂದು ಬಾಲ್ಯದಲಿ, ಹಿಡಿದಂತ ಮೊದಲ ಚಿಟ್ಟೆಯಲಿ
ಪಡೆದಂತ ಸಂತಸ ಇಂದು ಮತ್ತೆ ನನಗೆಲ್ಲಿ.
.
No comments:
Post a Comment